Ik weet het nog goed het was december 2017. Livèn was 9 maanden oud (jong) en ik was wat dingen aan het veranderen in huis. We hadden zo'n letterbord staan waar je van die quotes op kan schrijven weet je wel? Ik dacht tijd voor een nieuwe quote. Ik koos voor de zin: make it a December to remember. Achteraf gezien hebben we dit wel erg letterlijk genomen, want die maand werd ik ongepland (maar heel erg welkom) zwanger van onze jongste dochter Noveé.
Zoals ik al schreef ongepland dus. Dat wil niet direct zeggen dat het niet gewenst was. Want de wens voor nog een kindje was er zeker nog. Als het ons gegund was zouden we heel graag nog een broertje of zusje voor Danilo en Livèn willen. Alleen kwam dit wat sneller dan de bedoeling was. Omdat ik nog maar net gestart was met de pil besloten we de volgende dag de morning afterpil nog te halen. Deze heb ik de volgende ochtend netjes genomen en toch zei een gevoel in mij, dit heeft geen zin. Ik ben zwanger. Voor de zekerheid haalde ik een paar testen in huis. Geduld heb ik niet, dus het liefst zou ik direct zo'n test doen maar dat heeft natuurlijk helemaal geen zin. Een paar dagen voor dat ik officieel zou mogen testen besloot ik toch al een test te doen. Ik was alleen op de badkamer, maar manlief was wel thuis. Mijn ogen vastgebrand op die test en langzaam liep er een traan over mijn wang. Ik zag een tweede streepje. Het was heel licht bijna niet zichtbaar. Maar ik zag echt een tweede streepje. Tranen liepen over mijn wangen van ontlading, alle spanning kwam er uit en ik wist even niet hoe ik me moest voelen. Uiteraard direct Bub geroepen. Die was lief en gaf een knuffel met de woorden alles komt goed, ook dit. Daarna bekeek hij de test. Maar ja hij zag dat tweede streepje niet. Ik ging aan mezelf twijfelen, maar de combinatie met mijn gevoel wist ik het eigenlijk zeker. Vanaf dat moment deed ik iedere dag een test en het streepje werd steeds een beetje duidelijker. Ik was zwanger!
Maar ik was (net) aan de pil en had ook nog een morning afterpil genomen. Wat had dit voor effect op de zwangerschap? Mijn gevoel sloeg om in angst en paniek. We besloten de huisarts te bellen en een afspraak te maken. Gelukkig konden we snel langs komen en onze zorgen uitspreken. Livèn was een huilbaby en het was dus behoorlijk pittig ik was ergens ook bang voor weer een huilbaby en dat ik die morning afterpil had ik genomen wat voor schade kon dit geven. De huisarts was een vrouw en ze was ontzettend lief. Ze feliciteerde ons met de zwangerschap en ik besefte me dat dat de eerste felicitatie was en dat ik me oprecht trots voelde. Ze stelde ons direct gerust door uit te leggen wat de werking van een morning afterpil was. Die stelt simpelweg je eisprong wat uit. Maar waarschijnlijk had die precies die nacht bij mij al plaats gevonden. Geen zorgen dus om die pil, het zou geen invloed hebben op de zwangerschap. Ook het onderwerp huilbaby kwam aanbod. Ze gaf aan dat die kans heel klein was dat het weer gebeurde. Of ze gelijk had? Weet ik niet, maar het gaf mij rust om te gaan genieten van de zwangerschap.
We stapte samen in de auto, terug naar huis. We keken elkaar aan en zeiden dit gaan we samen doen. Dit kunnen wij! En vanaf dat moment zijn we er vol voor gegaan. We vertelde het onze ouders en vrienden en besloten alleen nog maar te gaan genieten. Dat ik werd opgenomen in het ziekenhuis met Hyperemesis gravidarum vergeten we voor het gemak maar even.
xx Jaimy (Instagram: de.familieklein)
Reactie plaatsen
Reacties